Ayrılma anksiyetesinin temelinde evden veya bağlandığı kişiden ayrılma korkusu mevcuttur. Bu problemi olan çocuklar bağlandıkları kişiden ya da evden ayrıldığında kendisine ya da bağlandığı kişinin başına kötü bir şey geleceğini düşünerek devamlı ve aşırı bir kaygı içindedir. Tek başlarına evden ya da tanıdıkları çevrenin uzağına gittiklerinde huzursuzlaşır, odada yalnız başlarına oturamaz, uykuya gitmede problem yaşayabilirler. Uyuyana kadar ya da gece boyunca yanlarında birilerinin olmasını isteyebilirler. Korkuları doğrultusunda gece kâbusları görebilir, karın ağrısı, baş ağrısı, bulantı ve kusma gibi bedensel şikâyetler yaşayabilirler. Bu belirtilerin en az 4 hafta süresince görülüyor olması ayrılık anksiyetesini düşündürebilir.
Ayrılık Anksiyetesi Ne Zaman Ortaya Çıkar ?
0-3 yaş arasında bir çocuğun bakım veren kişilerden ayrılırken stres yaşaması gelişiminin bir parçasıdır ve normal olarak kabul edilebilir. Bununla beraber; çocuk sosyal ortamlara girdikçe ve bakım veren kişiler dışındaki insanlarla iletişim kurmayı öğrendikçe ayrılık kaygısının azalarak bitmesi beklenmektedir. Fakat çocuğunuz 4 yaş ve üzerindeyse, evden veya ebeveyninden ayrılırken yoğun bir korku, endişe yaşamaya devam ediyor ve günlük yaşamını olumsuz etkilemeye başlamışsa çocuğunuz ayrılık anksiyetesi yaşıyor olabilir.
Ayrılık Anksiyetesinin Olası Nedenleri
Çocuklarını aşırı korumacı bir tavırla ve kendilerine bağımlı olarak yetiştiren anne-babaların çocuklarında ayrılma kaygısı görülebilmektedir.
Okulda zorbalığa uğrayan, akrabalar ya da arkadaşları tarafından dış görüşüyle ya da hareketleriyle dalga geçilen bireyler, özellikle ebeveynlerine yoğun bir şekilde bağlanmakta ve onlardan ayrılma fikrinden korkabilirler.
Bireylerin, başka bir psikolojik sorununun olması da yakınlarına bağlanmasına ve ayrılık kaygısı yaşamasına neden olabilmektedir. Örneğin depresyonda olan bir birey, kendisine sürekli destek olan arkadaşından ayrılmayla ilgili korkmakta ve bu da strese girmesine neden olabilmektedir.
Travmatik olaylar, çocukluk ve yetişkinlik dönemlerinde ortaya çıkan ayrılık kaygısı probleminde önemli nedenlerden biri olabilir. Ölüm, ayrılık, taciz, kaza, aile içi şiddet gibi travmatik olaylar, bireylerin ruhsal durumlarını olumsuz etkilemekte ve çevrelerindeki kişilere karşı daha bağımlı hale getirebilmektedir.
Ne Yapmak Lazım?
Bu gibi problemlerde ebeveyn, çocuk ve çocukla çalışan uzman psikoloğun işbirliği çok önemlidir. Ebeveynlere doğru yönlendirmeler yapmakla birlikte, çocuk ile düzenli oyun terapileri, çocuk EMDR yöntemleri sıkça kullanılmaktadır.
Comments