![](https://static.wixstatic.com/media/bbe86e_bcffce8ae75741478bb1e843d5096f9c~mv2.png/v1/fill/w_980,h_551,al_c,q_90,usm_0.66_1.00_0.01,enc_auto/bbe86e_bcffce8ae75741478bb1e843d5096f9c~mv2.png)
Okul fobisi, özellikle anaokulu veya ilkokula yeni başlayan çocuklarla birlikte, öğrenme güçlüğü ve dikkat eksikliği/ hiperaktivite problemi olan çocuklarda da ortaya çıkan, önemli bir sorundur.
Okul fobisi olan çocuklar, okulla ilgili hemen her türlü konuda aşırı korku ve endişe yaşayabilirler. Bu korku ve endişeye genellikle değişik bedensel belirtiler eşlik eder (örneğin; karın ağrısı, mide bulantısı, baş ağrısı, baş dönmesi, vücudun herhangi bir yerinde ağrı veya sızılar, bayılacak gibi olma, nefes alamama, kalp çarpıntısı vs). Bu korku, kaygı ve ilişkili bedensel belirtiler çoğunlukla okula gitme saatinde veya okuldan bahsedildiğinde ortaya çıkar. Fakat bu kaygılar okul dışında genel olarak bakım verenden uzak kalma, ayrılma durumlarında görülüyorsa çocukta okul fobisi yerine ayrılık anksiyetesi olup olmadığı konusu irdelenip bu konuda psikolojik destek alınmalıdır.
Okul fobisi olan çocuklar doğru ve etkili bir şekilde değerlendirilmediğinde hem okul uyumunu, başarısını ve sosyal uyumunu ciddi olarak etkilemekte hem de ilerleyen zamanlarda farklı psikiyatrik sorunlar ortaya çıkma riskini arttırmaktadır. Okul fobisi olan çocukların erkenden fark edilmeleri ve ailenin, okulun ve uzmanın işbirliği içinde duruma müdahale etmesi çok önemlidir.
Ailenin Tutumu Nasıl Olmalı ?
En önemli yaklaşım ona karşı gösterilecek anlayıştır. Şımarıklık yapıyor diye kınanırsa, eleştirilirse ve uyum sağlaması için zorlanırsa bu durum ona zarar verebilir.
Aile ve öğretmenlerin işbirliği içinde olarak çocuğun okulda güven ortamında olduğunu hissettirmelidirler.
Çocuğun anne – baba dışında farklı ortamlarda kalabilmesi desteklenmelidir.
Aile, kendi kaygılarını çocuğuna yansıtmamalıdır. Sizin kaygılı olduğunuzu gören çocuk korkması gereken bir şey olduğunu düşünebilir.
Gerekirse bir süre okula anne, baba eşliğinde gitmelidir. Aşamalı olarak ebeveynin okulda kalış süresi azaltılmalıdır.
Çocuğa verilen sözler tutulmalı ve tutarlı davranılmalıdır. Güvenini kırıcı bir davranışta bulunulmamalıdır. Çocuğun motivasyonunu yükseltmek için olumlu pekiştireçler kullanılabilir.
Çocuk, yeni arkadaşlar edinmesi konusunda teşvik edilmelidir. Bu şekilde, okula alışma sürecini hızlandırdığınız gibi sosyal gelişimini de desteklemiş olursunuz.
Başka Ne Yapmak Lazım?
Bu gibi problemlerde ebeveyn, çocuk ve çocukla çalışan uzman psikoloğun işbirliği çok önemlidir. Ebeveynlere doğru yönlendirmeler yapmakla birlikte, çocuk ile düzenli oyun terapileri, çocuk EMDR yöntemleri sıkça kullanılmaktadır.
Comments